استفاده از محاسبات فازی در مدلسازی نااطمینانی‌ها در تخمین مقادیر بر اساس روش کریجینگ، مطالعه‌ی موردی: میزان پراکندگی مکانی سدیم در آبخوان زنجان

روش‌های مختلفی برای تبدیل داده‌های نمونه­برداری شده به سطح پیوسته وجود دارد که در یک تقسیم‌بندی کلی می‌توان آنها را به روش‌های کلاسیک، زمین آماری و روش­هایی که از هوش محاسباتی بهره می­برند، تقسیم نمود. یکی از روش­های زمین­آماری متداول، روش کریجینگ است که در آن تخمین بر اساس ساختار فضایی موجود در محیط موردنظر انجام می­شود و دقت برآورد در آن، بالاتر است. بر خلاف بهبود چشمگیر دقت نسبت به سایر روشها، این روش نیز دارای معایبی است که از آنها می­توان به حساسیت این روش به کیفیت و خطای داده­های ورودی و پراکندگی آنها اشاره نمود. برای رفع مشکلات ناشی از نااطمینانی به داده­های ورودی در روش کریجینگ می­توان از محاسبات فازی استفاده نمود که در آن می­توان نا اطمینانی­های موجود در داده­ها را مدل کرده و از این طریق نتایج تخمین را بهتر نمود. در این تحقیق هدف، ارائه­ی روشی برای مدل کردن نااطمینانی­های داده­های ورودی با استفاده از محاسبات فازی است. در این روش تمام داده­های ورودی با توجه به خطاهای موجود در اندازه­گیری­ها به شکل اعداد فازی، وارد معادلات کریجینگ شده­اند. بنابراین همه­ی معادلات به شکل فازی حل شده­اند. در پایان برای تست نتایج، از کریجینگ فازی برای تخمین مقدار سدیم در آبخوان زنجان استفاده شده است. نتایج نشان­دهنده­ی بهبود دقت تخمین در این روش نسبت به روش کریجینگ معمولی است، هر چند محاسبات با استفاده از این روش پیچیده­تر می­شود. همچنین در مطالعه­ی موردی انجام شده، میزان سدیم در آب­های زیرزمینی پیرامون نواحی صنعتی و شهرهای بزرگ آبخوان بالاتر است.